Δ: Αθήνα, Εξάρχεια, Τοσίτσα 24, 10683
Από την αυστηρή γεωμετρία στους οργανικούς σχηματισμούς
Η εργασία πραγματεύεται το θέμα των δυνατοτήτων δημιουργικού σχεδιασμού που προσφέρουν τα νέα προγράμματα ψηφιακού τρισδιάστατου σχεδιασμού και αναπαράστασης κίνησης (animation).
Τα τελευταία χρόνια, γίνεται πολλή συζήτηση για την ποιητική διάσταση της ενσωμάτωσης ψηφιακών εργαλείων στο design. Οι μέθοδοι που προτείνονται αποκαλύπτουν νέους δρόμους δημιουργικότητας όπου το παιχνίδι και η ερμηνεία διαμορφώνουν ένα προκλητικό πλαίσιο.
Το γεγονός ότι ελάχιστες τροποποιήσεις των μεταβλητών των εργαλείων διαφοροποιούν τις παραγόμενες μορφές εμπεριέχει το σπέρμα και μια υπόνοια εξελικτικής διαδικασίας. Με αυτή τη λογική, ο ψηφιακός σχεδιασμός μπορεί κατά κάποιο τρόπο, να μιμηθεί τη φύση και την παραγωγή των μορφών στο φυσικό κόσμο. Επιπλέον, η δυνατότητα εφαρμογών αναπαράστασης κίνησης (animation), θα μπορούσε να υποστηρίξει τις ιδέες της ανάπτυξης και της αλλαγής. Με αυτά τα δεδομένα, αναδύεται μια νέα άποψη της αρχιτεκτονικής και του design, που αναδεικνύει το μεταβλητό και το περιστασιακό έναντι του στατικού και προγραμματισμένου. Τα ψηφιακά εργαλεία σχεδιασμού επομένως προσφέρουν τη δυνατότητα δημιουργίας νέων και καινοτόμων λύσεων μέσα από τη μοναδική και αναπόφευκτη εισαγωγή του απρόσμενου.
Η δημιουργική διαδικασία αποκαλύπτεται ως μια τριμερής αλληλεπίδραση: του εργαλειακού (μαθηματικό-αλγοριθμική φύση του εργαλείου), του τυχαίου (το αποτέλεσμα της παιγνιώδους διάθεσης και υποσυνείδητης διάθεσης του χρήστη) και της ελέγχουσας λογικής του χρήστη προς την κατεύθυνση ενός έλλογου αποτελέσματος.
Τα παραπάνω υποστηρίζονται από μια βήμα προς βήμα ευφάνταστη εφαρμογή που δημιούργησε ο Γιάννης Γιαννούτσος που παρουσιάζεται με σκίτσα και ψηφιακές εικόνες τα οποία ξεκίνησαν στο πλαίσιο ενός μαθήματος στη σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχαικών Ε.Μ.Π., και ο ίδιος στη συνέχεια, επεξεργάστηκε περαιτέρω.