Η Νίκη σαν αρχαία θεά παριστάνεται, στιγμιαία να στέφει το νικητή. Παριστάνεται δηλαδή τη στιγμή που έχει ακουμπήσει στο έδαφος και ετοιμάζεται να πετάξει ξανά για να αναγγείλει κάποιον άλλο νικητή. Τούτος είναι και ο λόγος που οι αρχαίοι Έλληνες γλύπτες την απεικόνιζαν ως φτερωτή γυναικεία μορφή. Ο νικητής, καλείται να σεβαστεί τη στιγμιαία και μοναδική υπόσταση της Νίκης. Εκείνος ο οποίος δε δέχεται την προσωρινή υπόσταση της Νίκης, καταλύει το ρόλο της.